Siedzę na ławce w brzozowym parku,
Osiem usmieszków dzis mam na karku.
Pierwszy, ze pani spod piątki mnie lubi,
Drugi, że klucz mi sie dzis nie zgubił.
Trzeci, że humor dobry mam bardzo,
Czwarty, że chlebem mym ptaki nie gardzą.
Piąty, że jestem wciąż rozesmiana,
Szósty, że chodze wyspana od rana.
Siódmy, że na sumieniu tylko dwa grzeszki,
Ósmy, że jutro też będą usmieszki.